22 Eylül - Dünya otomobilsiz yaşam günü / World car free day

www.bikes-vs-cars.com 

“Bir ‘Arabasız Gün’ gezegenimize hediyedir.”

Thich Nhat Hanh

Bir an durup ‘Acaba, otomobilsiz bir yaşam size ne ifade ediyor’ diye düşünür müsünüz? Belki gerçekten otomobile çok bağımlı bir yaşamınız var ve onsuz kendinizi eksik hissediyor olabilirsiniz. Ama siz yine de düşünün, hayatınıza ve başkalarının hayatlarına sağladığı faydalarla birlikte verdiği zararları da bir düşünün. Faydaları görürken zararları gözardı etmeden, zararları görürken faydaları yok saymadan düşünebilirsek belki arabaları daha yararlı şekillerde kullanmak mümkün olabilir!

Yeni'ye Doğru

Yeni’ye doğru umudun hikayelerinden biri benim için, bir ‘başka bir dünya mümkün’ hikayesi! Bu yeni ve başkalara inancım çok yüksek ve bu inandığım dünyanın yolu, sevgi ve paylaşımdan geçiyor. Emre de çok içten bir paylaşımcı bu yeni yürünen rotada. Eski düzenin hükümdarlığından nasıl adım adım uzaklaştığını anlatırken, hayata, insanlara ve kendine güveni özümüzdeki sevgiden geliyor bence. Çünkü her şeyin birbirine bağlı olduğunu kabul edebiliyorsak temel yasa sevgiden başka bir şey olamaz.

Küçülmek

Ben küçük yaşayan bir insanım, bunu farklı açılardan benden daha iyi yaptığını düşündüğüm, hareketlerini hayranlıkla izlediğim insanlar var. Bana umut ve cesaret veriyorlar. Küçülmenin bir çeşit aktivizm olduğu da söylenebilir. Ama ben, -izm’li kelimeleri pek bilmem, daha çok bana doğru geleni, hislerim ve düşüncelerimle paralel olanı yapmaya çalışırım.

Bütünün Hayrına

Fotoğraf : Sam Durmaz

Dün yine bir toplaşmada zihnimi ve kalbimi açtım.

Urfa’da “Paylaş Buluşmaları” yapan arkadaşımız Tuncay, benzer bir buluşmayı İstanbul’da yapmayı teklif ederek bizi bir araya getirdi. Yeryüzü Derneği bize kapılarını açtı. Yaklaşık 15 kişi bireysellik, topluluk olarak yaşamak, hareket etmek, köy mü, şehir mi gibi konularda fikirlerimizi paylaştık.

Başka Bir Dünyaya Düştüm Ben

 Size bu satırları filin kalbinden yazıyorum J

1,5 sene önce Dalyan’dan ayrılırken niyetim daha çok yolda olmak ve yeni insanlar tanımaktı. Her an verdiğim karara şükrediyorum.

Yol, son olarak Güneybatı Toplaşmasına götürdü beni. Fethiye’de Ak dağların eteğinde Tangala keçi çiftliğinde toplandı, şehirde tüketmekten sıkılmış, yorulmuş (siz nasıl tanımlarsanız artık) ve doğada üretmeye niyetlenmiş insanlar. Datça’dan Kaş’a kadar uzanan coğrafyadan toplaşmaya gelen yeni köylülerdi onlar. Aslında  toplaşmanın çok temel bir amacı vardı, tanışmak ve halleşmek. Peki bu ne demekti?

Dünya yuvarlak

Dünya yuvarlak,

Ve ben hep gidiyorum,

Gittikçe yön duygusu bitiyor.

Sanki aynı anda her yöndeyim,

Her yerdeyim.

Dünya yuvarlak,

Ve ben hep veriyorum,

Verdikçe eksilme duygusu bitiyor.

Sanki hep doluyorum,

Tamamlanıyorum.

Gidenler?

Aslında onlar da hiç gitmediler,

Çünkü, dünya...

Nurdan

Sihirli değnek yok, güzel hikayeler var!

Sürdürülebilir Yaşam Film Festivali’nin ardından izlediğim her film yine bir iz bıraktı, size de böyle oluyor mu?